Lieve lezers,
Om 09.00u hadden Helene, Lotte en ik een afspraak op de Louis Brailleschool. Dit heeft maar een kwartiertje geduurd omdat het enkel een kennismaking was. Mijn eerste indruk was zeker en vast positief! Voor mij zal het een sprong in het duister worden. Omdat ik een ortho-student ben en dus mag werken met mensen van alle leeftijden heeft Mevrouw Hanenberg enkele dingen in petto voor mij. Haar woorden: "Voor jou heb ik nog meer dingen in petto, maar dat ga ik nu nog niet zeggen", spannend!!! Wanneer ik start met mijn stage moet ik wel mijn 'tekeningetjes' (tattoos) verbergen. Dat wordt werken met een lange bloes, maar alles voor het goede doel hé! Dinsdag 9 februari begin ik met mijn stage. We moeten met z'n drietjes om 07.50u paraat staan zodat we eerst kunnen starten met een rondleiding door de school. Wat er daarna zal volgen is nog een grote verrassing!
Louis Brailleschool
Daarna zijn we met zijn allen naar de Vreemdelingendienst gegaan. Hier moesten we een stempel krijgen voor in ons paspoort. Normaal moeten we nog allemaal papieren in orde brengen en 150 Amerikaanse Dollar betalen. Gelukkig heeft een of ander personeelslid ons gezegd wat we beter in de plaats kunnen doen. Zo moeten we niet van de ene naar de andere plaats lopen om papieren in orde te maken. We mochten niet binnen met een korte broek, topje en open schoenen dus we waren allen gepast gekleed. Gelukkig was er binnen airco!
Wachten op de stempel...
Eenmaal terug in het huisje gingen Charlotte en ik nog verder op verkenning in de winkelstraat. Een straat met allerlei supermarkten. Het is een beetje zoeken welke supermarkt het beste, properste en goedkoopste is. Uiteindelijk zijn we binnen gegaan in de Tulip op aanraden van enkele huisgenoten. Deze winkel is te vergelijken met de Carrefour; groot, proper en veel keuze. C en ik konden hier zeker alles vinden wat we nodig hadden. Het was wel even schrikken aan de kassa. Een van de medewerkers nam ons mandje uit onze handen en begon alles op de toonbank te leggen. Onze zakken werden door nog iemand anders ingeladen. Het enige wat wij dus moesten doen, was betalen en de tassen aannemen. Was dat even schrikken dat dit allemaal voor ons gedaan werd! We zullen hier dan ook zeker nog eens terug gaan omdat we beiden heel tevreden zijn over onze aankopen en de prijs. Omdat het op de duur veel kost om elke keer een taxi te nemen, zijn we met de fiets gegaan. In Paramaribo fietsen is helemaal anders dan in België. Ze rijden hier links van de weg dus de fietsers moeten dit ook doen, er rijden zeer weinig fietsers en voorrang nemen is niet altijd even veilig! Toch proberen we dit te doen omdat we anders heel lang staan te wachten voordat iemand ons de weg laat oversteken. De bevolking zal ons wel zien als een gevaar op de weg :) Maarja met de fiets naar de winkel gaan, wilt ook zeggen dat we ook terug moesten komen. Uiteraard waren we onze rugzak vergeten om alles in te steken. Gelukkig zijn we heelhuids terug gekomen!
Onze fietsen
Met het Zika-virus in het achterhoofd is het belangrijk dat er ook gekookt wordt met verse ingrediënten. Daarom hebben C en ik een lekkere wok gemaakt met kip, paprika, aardappel en sojascheuten. Superlekker!
Wok
Om de dag leuk af te sluiten zijn we een lekkere cocktail gaan drinken in Tvat. Mijn cocktail viel jammer genoeg een beetje tegen, maarja. Het was toch even gezellig!
Dikke kus
xxxxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten