Donderdag 10 maart 2016
Lieve lezers,
Ik had een drukke dag voor de boeg want er moeten in een korte tijd
heel wat enquêtes worden afgenomen van de leden van de SOOS. Donderdag komt
iedereen samen dus dit is de enige dag dat ik de kans heb om met de mensen te
praten. Ik was onmiddellijk begonnen toen ik aankwam op de NSBS. Ik heb samen
met een andere stagiaire de enquêtes gemaakt. Hierin worden zowel persoonlijke
gegevens genoteerd als meer informatie over de visuele beperking, financiële
situatie, wensen/dromen/doelen, opleiding/werk enzovoort. Het is dus erg
uitgebreid, maar wel noodzakelijk om een duidelijk beeld te krijgen van
iedereen. Mijn eerste lid was M. Een vrolijke dame vol pit! Ik had haar al eens
bezig gehoord. Ik bedoel dan ook letterlijk ‘gehoord’! Ze heeft een
aanstekelijke lachen en een vlotte babbel. Ook met mij. Ze was aangenaam
gezelschap en ze had ook veel te vertellen. Dit is natuurlijk fijn omdat de
enquêtes zo volledig mogelijk ingevuld moeten worden met zoveel mogelijk
informatie. Ze zei achteraf ook tegen mij dat ze het fijn vond om mij te leren
kennen. Ook met het volgende lid had ik een vlotte en goede babbel. Het is een
jonge vrouw die ervan droomt om een kind te krijgen. Ze vind het allemaal erg
moeilijk omdat zij slechtziend is en haar man volledig blind. Bovendien is een
kind opvoeden, in de tijden van nu, niet gemakkelijk. Ze had mij een leuk
verhaal verteld over het feit dat haar huwelijk gefilmd is geweest. Het was
toen een speciaal moment omdat een blind persoon met een slechtziend persoon
trouwde. Ik vond het zo aangenaam om haar te leren kennen en ik hoop nog vaker
een babbeltje met haar te kunnen doen. Ze geniet met volle teugen van het leven
en ik hoop voor haar dat ze ooit haar grote droom kan waarmaken. Tot slot had
ik nog een gesprek met een andere vrouw. Met haar verliep alles wat minder vlot
omdat ze mij niet zo goed verstond en de vragen niet altijd even goed begreep.
Toch was het ook aangenaam om haar te leren kennen. Over het algemeen vond ik
de enquêtes afnemen goed gaan. Ik kreeg de indruk dat de meesten veel durfden
en wouden vertellen ondanks dat ze mij niet kennen. Mijn opzet is dus geslaagd
aangezien het de bedoeling is dat ik zoveel mogelijk informatie over hun
loskrijg. Op deze manier kan er ook preventief gewerkt worden als er zich
probleemsituaties voordoen in het dagdagelijks leven van deze mensen.
Om de twee weken plan ik op donderdag ook een ADL-les met klas 1 &
2. Deze keer had ik iets voorbereid rond tanden poetsen en hoesten/niezen.
Jammer genoeg ben ik niet gekomen tot het onderwerp hoesten/niezen. Dit zal ik
volgende keer met hun opnemen. Het was een zeer leuke les! Ik was gestart met
een korte inleidende tekst. Daarna hield ik een kort kringgesprek. Mijn doel is
altijd om zoveel mogelijk te luisteren en niet altijd te vertellen. De
informatie moet dus eigenlijk uit de leerlingen zelf komen zodat ik kan
observeren of ze al dan niet kennis hebben over bepaalde dagdagelijkse
handelingen. Ik stel wel korte vragen, maar het uitgebreide antwoord geven is
hun taak. Ik stelde vragen zoals: wanneer poets jij je tanden? Hoe lang poets jij je tanden?
Waarom poets jij je tanden? Enzovoort. Er kwamen vreemde antwoorden naar boven
zoals: ik poets 6u lang mijn tanden. Door middel van humor maakte ik hen
duidelijk dat zoets niet kan. Een beetje lachen en spelen is ook leuk om bij te
leren. Zo kunnen ze sommige dingen beter onthouden en is de les niet te saai.
Ze vonden het zelf ook grappig dat ik zo deed. Dit merkte ik aan het lachen en
brullen van plezier.
Daarna ging ik verder met een praatplaat. Een tekening waar op stond op
welke plaatsen ze allemaal met een tandenborstel moeten poetsen. Eerst moesten
ze de plaat goed analyseren. De leerlingen moesten dit ook allemaal oefenen
door dit te tonen aan mij. Dit deed iedereen heel goed. De poetsbewegingen had
iedereen al goed onder de knie.
Na een bezoek aan de slager (waar ik 8 kipfilets kreeg in plaats van 4
en voor de prijs van vier) en een warme, warme, warme fietstocht kwam ik
eindelijk thuis. Even afkoelen met mijn hoofd in de diepvriezer en ik kon er
weer tegen. Ik had veel te doen omdat we te horen hadden gekregen dat we
mochten intrekken in het appartement. Goed nieuws dus, maar dat betekende ook
dat we alles terug moesten inpakken. Terwijl Charlotte op weg was naar haar
stage begon ik er alvast aan. Dan was dit ’s avonds al geen extra werk meer! Om
20.30u was het dan eindelijk zo ver!! Onze nieuwe woningen bewonderen en alles
terug uitpakken. Ik kan stellen dat ik heeeeeeeeeeeeeeeeeeel blij ben en
vooral…. op mijn gemak in alle rust en stilte!
De keuken/living
Washok
Mijn slaapkamer met badkamer en inloopkast
Badkamer
Inloopkast
Tweede slaapkamer
Dikke kus
xxxxxxxxx
Voor de zoveelste keer ga ik hier zeggeb: wowwwww.... Zeker het aanleren van het tanden poetsen,een zo belangrijk iets en de kids nadien op foto zien glunderen met het tandpastasmile �� Maar nog beter om te zien is dat jij en Charlotte er nu zoveel beter gesetteld zijn als voordien. Pracht van een mooie eigen kamer,badkamer en living/keuken. TOP van de eigenaars om dit voor jullie te verwezelijken. X ❤ X
BeantwoordenVerwijderen