Donderdag 12 mei 2016
Lieve lezers,
De dozen met ingezamelde materialen zijn eindelijk toegekomen in Suriname! De materialen zullen zo snel mogelijk verdeeld worden over de scholen. Uiteraard zullen er foto's volgen zodat jullie ook zien dat de materialen effectief uitgedeeld worden. Hartelijk dank allemaal aan degenen die mee hebben gedaan aan de inzamelactie! Onze dank is heel groot, net zoals die zal zijn van de kinderen, begeleiders, juffen,...!
De laatste SOOS-dag van mijn stage. Tijd om er nog eens goed tegenaan te gaan want we zijn nog steeds niet aan het einde belandt van de enquêtes. met deze dag erbij gerekend, hebben we inmiddels 24 gesprekken gevoerd. Dit lijkt niet veel in de periode dat ik stage heb gelopen, maar geloof me, het zijn er heel wat! Bovendien is niet elk gesprek even gemakkelijk. Vandaag had ik een 65-jarige man aan mijn tafeltje zitten. Net zoals de vrouw, van vorige keer, valt het ook bij hem niet op dat hij deze leeftijd al bereikt heeft. Meneer O. is op 50-jarige leeftijd blind geworden. Ik schrok enorm van het verhaal hierachter! Zijn familie wou niet dat hij een deel van de 'boedel' zou erven dus hebben ze hem een leesbril en een bril, voor veraf te kunnen kijken, gegeven. Geen gewone brillen want in de brillen zouden medicijnen verstopt gezeten hebben die hem blind hebben gemaakt. Althans dat is zijn verhaal toch. Het was een aangenaam gesprek met hem en we hebben veel gelachen. Ik zei tegen hem dat ik blij was om hem te leren kennen en het was wederzijds. Hij vond het fijn om nog eens een goed gesprek te voeren met iemand. Hij vertelde mij ook dat hij nood heeft aan een steunstok. Een blindenstok, maar dan voor oudere mensen. Hij kan het niet betalen dus ik ga zo snel mogelijk met iemand in overleg om voor hem een steunstok te doneren.
Daarna had ik nog een gesprek met een iets jongere vrouw. Met haar verliep het gesprek minder vlot want ze wou niet veel vertellen. Met alle respect natuurlijk. Ik liet haar vertellen wat ze zelf wou, maar das was dus niet veel. Toch ben ik blij dak ik haar ook nog heb leren kennen!
Tussen de gesprekken door, kreeg ik nog een warme maaltijd voorgeschoteld (om 10.00u!!!!!!). Ik vroeg wat de gelegenheid hiervan was, maar er was geen gelegenheid. Om de zoveel tijd maken de juffen van de Louis Braille School eten voor de kinderen omdat sommigen dit thuis zelfs niet krijgen. Ze doen dit met hart en ziel voor de kinderen, dat is duidelijk!
Mmmm! Rijst, kip en kouseband!
Ik bracht nog even een bezoek aan de zorgklas omdat C. de hele tijd achter mij vroeg. Beide leerlingen waren druk bezig. C. met kralen rijgen en B. met mijn zelfgemaakte voelmemory. Ik had dat vandaag meegebracht omdat ik het zonde vind om weg te gooien. Hij had er duidelijk veel plezier in en het lukt hem ook heel goed! De juf vond het een leuk idee en zei dat ze het zeker vaker ging gebruiken. Voor mezelf is dit natuurlijk leuk om te horen want zo weet ik dat het spel gebruikt gaat worden. De kinderen onthouden bovendien heel goed dus ik ben er weker van dat B. regelmatig achter het spel zal vragen om de juf eraan te herinneren.
Spelen met de voelmemory
Laten zien aan juf Sara
En nog meer kralen rijgen. Dat doet hij graag :)
Daarna was het tijd voor mijn afsluiting van de ADL-lessen die ik had gegeven aan klas 1 & 2. Toen ik binnenkwam, zag ik de kinderen voor het raam staan. Ze waren druk bezig met het inoefenen van de tafels. Charlotte had deze poster meegebracht uit België, maar kon er op haar stageplaatsen niets mee doen. Ik mocht dit van haar schenken aan juf I. Ze was er heel blij mee en de kinderen zo te zien ook. Zij gaan zeker goede scores behalen op de repetities van de maaltafels! Waar is de tijd dat ik dit nog moest leren...
Met hun neusjes op de poster geplakt :)
Om de reeks ADL-lessen af te sluiten, besloot ik eens iets anders te doen. Iets wat ik ook als opdracht had moeten doen tijdens de voorbereidingen van dit CDSL-traject (een soort van...). De leerlingen kregen de opdracht om een tekening te maken over wat ze allemaal hadden geleerd van mij. MAAR... Terwijl ze deze tekening maakten, mochten ze niet meer elkaar praten of overleggen. Ze moesten eigenlijk samenwerken, maar dit zonder te praten. Een hele uitdaging voor sommigen onder hun! Er waren ook nog twee leerlingen aanwezig van een andere klas. Zij mochten uiteraard ook meedoen. Kleine F. mocht als enige met hun overleggen wat ze zouden moeten tekenen aangezien zij niet konden weten over wat ik al allemaal les had gegeven.
De leerlingen begonnen er onmiddellijk aan...
De juiste kleuren kiezen...
Wasco's gebruiken was ook toegstaan
Allemaal heel geconcentreerd bezig!
Juf Sara moest even komen kijken wat ze al getekend hadden...
Velen van hen tekenden kleren omdat de vorige les ging over het vouwen van kleren
Tekeningen over kleren vouwen, handen wassen en tafel dekken
Goed onthouden!
Voor even gek doen, maken we tijd!
De jongens hebben allemaal goed gewerkt! Het resultaat mag er zijn. Ze zeiden bovendien ook allemaal dat ze de lessen heel leuk vonden en dat ze veel hebben bijgeleerd. Wat een schatjes zijn het toch!
De dag ging nel vooruit en het zat er alweer op voor vandaag. Natuurlijk begon het weer keihard te regenen zodra ik met de fiets, richting huis, wou vertrekken. Jammer, maar helaas. Bij thuiskomst besloot ik nog even te skypen. Ons Sabo was ook weer van de partij. En content dat ze was om mij te horen! Toch vreemd hoe een dier mij kan horen op meer dan 7000 km afstand!
Dikke kus
xxxxxxxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten