Hoi lieve lezers!
Natuurlijk zitten we niet constant met onze tamme r..t op een stoel in het zonnetje, maar gaan we ook eens op verkenning in de buurt. Als "bakra's" hebben we natuurlijk veel bekijks als we door de mooie, maar drukke stad wandelen. Met markoesa-schaafijs (soort van slush puppy met passievruchtsmaak) in de hand bezocht ik de lokale winkeltjes en marktjes. Supergezellig en superveel om naar te kijken! Terwijl het zonnetje brandde op onze schouders slenterden we maar door; van het Onafhankelijksheidsplein naar de winkelstraten en via de waterkant terug naar het plein waar we met een taxi terug werden opgepikt. We hadden namelijk nog geen fietsen omdat er nog geen contracten waren getekend. Dit is nu gelukkig wel in orde dus kunnen we de komende dagen verder verkennen met de fiets!
De Sint Petrus en Paulus Basiliek: de grootste houten kerk
Time Square van Paramaribo
Een karretje met schaafijs, lekker verfrissend!
Markoesa-smaak (soort passievrucht) en cola-smaak (Surinaamse cola)
Allemaal een drankje!
Jammer genoeg heb ik niet veel foto's van de marktjes omdat de vrouwen ineens begonnen tieren en roepen dat er geen foto's mochten worden gemaakt. Deze vrouwen behoren nog tot de Marrons, zij geloven dat als er een foto van hen gemaakt wordt dat hun ziel uit hun lichaam wordt gezogen. Mijn camera zat dus snel terug in mijn tas en ik durfde het er niet meer uit te halen!
Lokale markt
De waterkant: de Suriname Rivier
De waterkant
Als bakra voel ik me toch een beetje als een 'atractie'. Er vrouwens zelfs enkele vrouwen we aan ons of we samen met hen op de foto wouden, samen met hun kinderen. Natuurlijk zeggen we geen nee tegen schattige kinderkopjes!
Eenmaal terug 'thuis' hebben we even uitgerust, vermoeiend hoor zo wandelen in de warmte! Verhongeren kunnen we natuurlijk niet dus zijn we naar de Chinese winkel geweest om ons inkopen te doen. Ik vind het toch wel moeilijk om inkopen te doen in Suriname. Je hebt veel bij, maar eigenlijk ook niks. Ze hebben hier niet alles wat we in België hebben dus het is nog even onderzoeken wat we kunnen eten en wat best niet. Zo hebben we bijvoorbeeld geen groenten en fruit gekocht omdat dit niet vers is. Dit zullen we doen op de marktjes.
Als je als vrouw op straat loopt heb je veel bekijks, niet enkel als bakra, maar ook als Surinamer. Er wordt gefloten, geroepen (schatje,...), getoeterd met de auto, gekeken,... Toen we terg naar huis wandelde (we waren met 4) riep er eentje zelf: "ik vind die lange wel leuwk!". Ja, het is even wennen dat wel! Het zal een Surinaamse gewoonte zijn.
Ik moet er ook even bij vermelden dat de twee andere huisgenoten (Fien en Ellen) super huisgenoten zijn!:p
Dikke kussen!
xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten