Woensdag 27 april 2016
Lieve lezers,
Mijn stagedag op woensdag startte met les 3 van de Brailletraining. Omdat ik aanstaande vrijdag niet aanwezig kan zijn in de groep had ik met het schoolhoofd geregeld dat ik de les kon volgen op deze dag. Het is natuurlijk helemaal anders om op deze manier les te volgen want er is geen drukke groep en je moet niet constant wachten tot de rest klaar is. Om te beginnen moest ik mijn 'huiswerk' laten zien die we als opdracht hadden gekregen in de vorige les. Ik, als brave student, had dit goed gemaakt! Daarna herhaalden we de letters van de vorige les. Ik wist deze nog goed, maar op de typemachine ging het wat moeilijker. Ze gaf de oefening om de letters te typen, woorden en daarna nog een leesoefening. Dit zijn allemaal dingen die ik moet kunnen om mijn certificaat te behalen op het einde. Wanneer alles herhaald was, ging ze verder met de volgende letters van het alfabet. We waren geindigd bij de letter 'g' dus gingen we nu verder met de letter 'h'. Ik leerde de letters op deze manier aan. Eerst nagaan op welke puntjes de bolletjes staan en daarna oefenen op de typemachine. Ze leerde mij enkele ezelsbruggetjes zodat ik het gemakkelijker zou kunnen onthouden. De letters volgende elkaar snel op en ik geraakte bij sommige letters ook serieus in de war. Oefening baart kunst zeggen ze, dus ik gaf niet op. Ik leerde het volledige alfabet op twee uurtjes. Ik kreeg nog een leesoefening die ik thuis zou moeten maken. De machines mag ik in mijn vrije tijd gebruiken om te oefenen. Ik had niet veel anders te doen deze dag dus maakte ik van de gelegenheid gebruik om nog te oefenen met het typen. Het is veel moeilijker geworden dan de eerste en de tweede les, maar het zal me wel lukken. Daar ben ik zeker van!
Blijven oefenen!
Ik liet het Braillealfabet even rusten en keek verder rond of ik mij nog nuttig kon bezighouden voor het resterende uurtje. Ik besloot nog even te poetsen in de toekomstige zorgklas. Wat een stof! De vele balkjes stofte ik af want dat was zeker nodig. De kinderen zouden er stoflongen van krijgen. zo erg was het. Ik had natuurlijk ook last van stoflongen aangezien de balkes boven mij hangen en dus alles naar omlaag valt. Dat is alvast proper. Volgende week wordt de klas verhuist en kunnen ze optimaal genieten van een nieuwe schoolse omgeving met leuke hoeken en een bepaalde gezelligheidsfactor!
Op het moment dat ik terug naar huis wou vertrekken, stak het Surinaamse klimaat weer de kop op. Een heuse plensbui, maar gelukkig niet de hele fietsrit. Ik heb steeds mijn regenjas bij voor het geval dat... Alhoewel ik van die regenjas meer nat word van het zweet dan van de regen... Eenmaal terug thuis kroop ik lekker mijn bedje in om wat slaap in te halen. Want ja, ik word nog steeds moe van het warme, vochtige weer.
Donderdag 28 april 2016
Donderdag besloot een drukke dag te worden want ik had van alles gepland om te doen op de NSBS. Donderdag is altijd een drukke dag. Enerzijds is dit goed want dan ben ik continu bezig, maar anderzijds verlang ik af en toe naar een korte pauze. De wolken besloten mij nog eens een beetje te pesten en ja hoor... Weer een plensbui tot en met. Ik wachtte even en was liever een beetje te laat dan dat ik kletsnat zou worden. De regen waaide over en ik kon uiteindelijk vertrekken. De eerste SOOS-leden stond al vroeg te wachten aan de ingang. Ik kon er maar beter onmiddellijk aan beginnen want anders geraak ik niet verder. Ik heb al zo weinig tijd. Ik stapte naar een jonge dame toe om te vragen of ze even zin had om mee te komen. Ik kende haar al omdat ik bij haar al op bezoek was geweest in het ziekenhuis. Een van mijn eerste stagedagen. S. is een jaar ouder als mij, maar heeft al zoveel meegemaakt. Ze is nog maar 3 jaar geleden blind geworden en 5 jaar geleden kon ze opeens niet meer lopen waardoor ze nu dus gekluisterd is aan een rolstoel. De dokters kunnen haar niet zeggen wat ze heeft. Alleen dat haar zenuwen aangetast zijn met als gevolg een visuele en lichamelijke beperking. Er is wel een dokter die zegt dat het MS zou kunnen zijn, maar dit staat niet zwart op wit geschreven. Ik had een zeer vlotte babbel met haar waardoor het gesprek niet zo lang duurde als bij de andere leden waarbij ik al een gesprek had afgenomen. Ik bedankte haar voor haar inzet en medewerking en ging op zoek naar een andere kandidaat. Dat zou dus niet lukken want ik hoorde dat er seksuele voorlichting gegeven zou worden. Er was geen tijd meer voor een ander gesprek dus besloot ik mee te volgen met de voorlichting. Wat mij ook wel heel interessant leek.
Er kwam een mevrouw meer uitleg geven over HIV/AIDS en SOA's. Mevrouw Verdies is terwerk gesteld in de Stichting Double Positive. De stichting is opgericht in 2009 en biedt psychosociale hulp, zorg en begeleiding aan vrouwen die leven met HIV. Ze geven ook ondersteuning aan de directe omgeving. De stichting noemt 'Double Positive' omdat het gaat over HIV+, maar ook dat je + (positief) hiermee moet leren omgaan om te kunnen doorgaan met leven.
Mevrouw Verdies heeft 10 jaar geleden de diagnose gekregen van HIV. Ze zegt dat het een zeer moeilijk proces is geweest, maar dat je gewoon er het beste van moet maken en moet doorgaan met je leven. Ze gebruikt al 6 jaar aidsremmers om de ziekte niet te laten uitkomen. Zelf verteld ze veel persoonlijke verhalen en maakt ze aan de hand hiervan duidelijk hoe je met deze ziekte kunt leven. Ze leert dus andere mensen bij door zelf haar persoonlijk verhaal te vertellen. Ze zegt dat het belangrijk is om erover te praten met zoveel mogelijk mensen, om het geen taboe te laten zijn. Je moet het kunnen delen om ermee te kunnen leven en het een plek te geven. De leden van de SOOS kregen ook de kans om persoonlijke vragen te stellen. Het was een interessante voorlichting, maar af en toe kon ik het niet volgen omdat ze overging in het Srantongo. Een taal die ik absoluut niet versta, maar die voor sommigen wel nodig was om te kunnen volgen met de voorlichting.
Allemaal aandachtig aan het luisteren!
Na de pauze ging in onmiddellijk verder met het gesprek waar ik voorgaande vrijdag geëindigd was wegens te weinig tijd. We moesten het deeltje rond 'zelfbeeld' nog afmaken. M. kreeg weer de opdracht een tekening te maken. Deze keer over hoe hij zichzelf ziet. Ik had de indruk dat hij het een moeilijk opdracht vond. Ook de vraagjes die ik hier rond stelde, leken niet bij hem binnen te komen. Dat is wel jammer want zo kan ik hier niet voldoende informatie uithalen voor het dossier. Hij deed natuurlijk wel zijn best en ik hielp hem waar dat nodig was. Vragen op een andere manier stellen of gewoon even doorgaan met een andere vraag om het te laten rusten. Ik ben al zeer tevreden dat er één leerlingdossier volledig af is! Wat me wel opviel is dat hij erg let op details. Op het einde kleurde hij alles zo, hoe het in de werkelijkheid ook is. Hij heeft roze patta's (gympen) dus kleurde hij dit rose. Hij heeft een groen geruit schooluniform dus dit tekende hij dit ook.
Om mijn dag de eindigen en bovendien ook mijn stageweek had ik nog een ADL-les voorbereid voor klas 1 & 2. Deze keer over 'wasvoorschriften'. Ik maakte eerst duidelijke afspraken met de leerlingen: niet praten wanneer je het woord niet hebt, luisteren naar de anderen, vinger opsteken enzovoort. Deze afspraken zijn echt noodzakelijk voor sommige leerlingen want ze testen mij nog steeds uit. Daarna legde ik uit wat de bedoeling zou zijn van de les en wat het onderwerp was.
Om te starten, maakte ik deze keer gebruik van een woordenspin. Ik schreef het woord 'wasvoorschriften' op het bord en de leerlingen mochten ieder om de beurt antwoorden wat het eerste was wat in hen opkwam.
Ik schreef alles op wat er gezegd werd om daarna alles te overlopen. Er werden dingen gezegd die niet van toepassing waren dus trok ik hier een streep door. Ik legde hen uit waarom dit niet goed was en ik zei er ook bij dat het niet erg is om fouten te maken. Dat we bij elkaar waren om bij te leren.
Ik had al kort even vermeld wat wasvoorschriften zijn en toonde ook aan de leerlingen waar ze die konden vinden. Meestal aan de achterkan en binnenkant van de kledingstukken. De meesten wisten niet dat ze dat daar konden vinden, daarom dat ik het toonde. Ik had zelf ook kleding bij om het verschil duidelijk te maken.
Daarna ging ik verder met de pictogrammen. Ik had al eerder die week op A-4 papier de pictogrammen getekend zodat ze duidelijk zichtbaar zouden zijn. Elke pictogram leg ik uit. Ook bij deze les had ik iets voorbereid wat eigenlijk niet van toepassing is in Suriname, maar wat ze wel zogezegd moeten leren. In België wassen we kleren door middel van de temperatuur aan te geven. In Suriname is dit niet het geval omdat ze gewoon het water gebruik dat ter beschikking is. Meestal is dit gewoon kraanwater, maar er is er geen keuze om dit warm te laten worden. Ik liet deze pictogrammen terzijde, maar legde wel die uit wat wel van toepassing waren. De leerlingen luisterden heel aandachtig en vonden het zo te zien wel interessant. Wanneer ik (bijna) alle pictogrammen had uitgelegd, testte ik hen of ze goed hadden opgelet. Allemaal een 10/10!
Het tweede deel van de ADL-les bestond uit het vouwen van kleren. Ik vertelde dat dit noodzakelijk is om orde en netheid te creëren in de kast, maar ook om nestjes en verzorg naar school te komen met zuivere kleren.
Ik deed dit aan de hand van een beetje humor. Ik nam het t-shirt en frommelde dit helemaal bij elkaar. Ik deed alsof ik het in een kast gooide en vroeg aan de leerlingen of het op deze manier moest. "Neen juf!" kreeg ik van iedereen te horen. Heel goed want dat is inderdaad niet de manier om kleren netjes weg te leggen na het wassen en strijken.
Ik had ook stappenplannen gemaakt van hoe het wel moet, namelijk de kleren opvouwen. We begonnen bij het t-shirt. Ik had twee soorten stappenplannen dus twee soorten manieren van vouwen. De leerlingen mochten zelf kiezen wat ze het gemakkelijkst vonden. Ik deed eerst beide manieren voor zodat ze goed konden kijken.
Allemaal goed opgelet dus...
... zelf aan de slag gaan!
Hier en daar een beetje hulp...
... en nog eens zelfstandig proberen.
Tot slot was het vouwen van een broek aan de beurt. Ook dit deed ik eerst voor zodat de leerlingen dit daarna konden inoefenen aan de hand van het stappenplan.
Elkaar helpen doen ze heel goed!
Nog een leuke foto om af te ronden! Het was een geslaagde ADL-les. De kinderen hebben veel bijgeleerd omdat dit de eerste keer was dat ze hierover een lesje kregen. Ik ben weer een fiere juf want ze hebben allemaal goed hun best gedaan en goed geoefend! Nu kunnen ze mama helpen in het huishouden en worden ze later echte huismoeders/vaders.
De namiddag viel weer letterlijk in het (regen)water. Niets aan te doen... Ik moest er toch door met de fiets. Onderweg weer mijn ketting van de fiets. Dat kon er ook nog wel bij. Gelukkig zit er geen kap meer over zodat ik de ketting er gemakkelijk zelf kan opleggen!
De resterende tijd spendeerde ik aan Skypen en naar de winkel gaan. Ik ging alvast de ingrediënten halen voor een kleine kookcursus aanstaande maandag. Het recept voor een lekker Surinaams gebak volgt nog!
Dikke kus
xxxxxxxx
