Dag 78 + dag 79: Een weekendje zondigen

Zaterdag 23 april 2016 

Lieve lezers,

Na een goede week werken verdiende ik het (al zeg ik het zelf) om nog eens goed uit te slapen. Ik profiteerde er dan ook van om op zaterdag eens goed uit te slapen. Nadat ik op mijn gemakje wakker was geworden, besloten we om naar 'T Vat te gaan. Het eerste plan was om te gaan zwemmen, maar omdat het regenseizoen begonnen is en het weer dus onvoorspelbaar is, deden we dit toch maar niet. Het is ook niet leuk om te gaan zwemmen in de regen. We deden lekker lui en namen de taxi. Een heerlijke, frisse cocktail kon er wel in! Op zaterdag is er één cocktail die je kan krijgen voor 1 + 1 gratis. Mooi meegenomen natuurlijk dus daar profiteerde ik van. Het was superlekker en bovendien ook mooi gepresenteerd. Ondertussen rook ik het lekkere eten wat werd voorgeschoteld bij de andere klanten. Dus je kan het al raden... Ik at dan ook maar een lekkere kipburger met gegrilde ananas en frietjes. Als afsluiter een warme choco met slagroom. Als we het doen, doen we het goed hé!

We brachten de hele namiddag door op het terras en ik genoot echt van mijn vrije dag. Het was inmiddels bijna tijd voor het avondeten. We fietsen eerst nog even langs de Chinees voor wat inkopen en de vierde ventilator. Ook die ventilator zal ik schenken aan de NSBS. Zien jullie het al voor je? Met een ventilator op de fiets... Gelukkig is de Chinees niet ver af en zat het ook nog verpakt in een doos!

Toen ik terug thuis was, skypete ik nog even met mijn lieve schat. Opeens hoorde ik Charlotte heel hard gillen en liep ze snel naar buiten."Sara, Sara!! Er zit een muis binnen!" Ik dacht eerst van och het zal weer wat zijn... Ik keek toch even achter het fornuis want daar zou de muis zich verstopt hebben. En ja hoor, er zat inderdaad een kleine muis. Ik heb geen bang van muizen, maar dat die opeens voor mijn voeten zou lopen dat wil ik nu ook weer niet! Dan maar op een stoel gaan staan en hopen dat die muis ging weglopen. Missie geslaagd!

Maar...

De muis liep niet naar buiten, maar onder de zetel. Hup, Sarake op haar knietjes op zoek naar de muis. Geen muis te vinden natuurlijk. Charlotte was al in paniek dat de muis in de zetel zou zitten en durfde dus niet meer te gaan zitten. De muis was weg. 

We hadden de hele dag al gezondigd wat betreft eten en drinken dus een avondje extra zondigen kon er ook nog wel bij. Een beetje verderop ligt een barbecue-zaak, de HES-D's BBQ. Het was mij al aangeraden door verschillende Surinamers dus gingen we daar maar eens een kijkje nemen. De bbq's draaiden al op volle toeren en er was veel personeel hard aan het werk. We kwamen net op tijd want de zaak heeft echt heel goed te doen. Voor mij een portie ribbetjes met patat. De lekkerste ribbetjes die ik ooit al heb gegeten! Het ziet er niet uit, maar het was zooooooooo lekker! Buikje rond gegeten. De straathonden plezierde ik met de botten van de ribbetjes. Hondjes blij, ik ook blij.

Ribbetjes met patat

We kwamen terug thuis en jullie raden het nooit, maar de muis zat dus inderdaad verstopt in de zetel! Zodra we de deur open deden, kwam er een kleine muis naar buiten gespurt. We waren weer gerust om in de zetel te gaan zitten zonder het gedacht dat die muis hier ergens in verstopt zat! Het was een leuke en gezellige dag met lekker eten en plezierige drankjes. De avond sloten we mooi af door een film! Topdag!

Zondag 24 april 2016

Op zondagmorgen werden we weer hartelijk uitgenodigd door onze huisbazen. 

Deze keer voor een hindoeïstische traditie: Moeran Sanskaar. In het Hindoeisme vinden religieuze rituelen plaats om belangrijke momenten in het leven te benadrukken. Zo'n ritueel wordt de sanskaar genoemd. Het zijn als het ware zuiverings- en spiritualiseringsrituelen. Er zijn 16 sanskaren in totalen waarvan er 11 worden uitgevoerd rond de geboorte van een kind. De bekendste is de moeran sanskaar: het kaalscheren van het hoofd van de baby. Dit vind meestal plaats in de 3de, 5de, 7de maand of 3de levensjaar van het kind. 

Hieronder even een korte uitleg over de symbolische waarde van dit ritueel:

"Symbolisch ligt de reden vervat in de Karma leer. Met het kaalscheren begint men met de lichamelijke reinheid gevolgd door geestelijke reinheid, te weten de zorg om de menselijke geest zuiver en rein te houden. Het haar dat in de baarmoeder is gegroeid, wordt geassocieerd met het verleden, met de vorige levens. En met de vorige levens ook de negatieve aspecten die deze levens met zich mee hebben gebracht. De Karma van de mens leidt, volgens het Hindoeïsme, tot positiviteit of negativiteit, al naar gelang hoe men leeft. Als naar de Karma leer, de ziel die heeft plaatsgenomen in het lichaam negatieve daden heeft verricht, krijgt het kind er in dit leven ook mee te maken. De sanskaar rituelen vinden plaats om de mens hiertegen te beschermen. Vandaar ook dat er bij deze ceremonieën mantra’s, liederen en gebeden worden gezongen en opgedragen. Op het kaalgeschoren hoofd wordt vaak een Aum-teken aangebracht (de naam van God). Op het moment dat het wordt kaalgeschoren, kan het kind zich richten op de toekomst. Met de Moeran begint het kind met de ontwikkeling van diens eigen karma."

Het was natuurlijk een eer om dit ook te mogen meemaken van kortbij. Een typisch traditie onder de hindoestanen waarbij ik aanwezig mocht zijn. Heel speciaal! De familie en vrienden die aanwezig waren, kende ik al een beetje van de voorgaande keren. Ze waren dus niet vreemd voor me. Het zijn zulke gastvrije mensen allemaal! De ochtend begon met vrolijke muziek en de opkomst van enkele familieleden. Zij hadden allemaal eten vast om te geven aan de familie van de baby. Er werd vrolijk gedanst en er waren twee vrouwen die zongen en trommelden. Er hing meteen een gezellig sfeer! Bij het binnenkomen, kreeg ik eerst een zakje met fruit en een doosje met een soort van koekje, deeg en suikerbolletje. Dit is ook weer een typisch Surinaams iets. Het wordt gegeven bij zulke rituelen of eveneens ook bij een huwelijk. Ondertussen speelden de dames vrolijk verder op de trommels en zongen ze luidkeels. Er werden drankjes uitgedeeld en uiteindelijk begon het ritueel. Het is zo'n brave en stille baby. Hij liet gewoon zijn hoofdje kaal scheren zonder een enkele traan te laten. Hij zag er helemaal anders uit want hij had zo'n mooie zwarte bos haar!

 De opkomst van de familie

 Moeran Sanskaar 

Moeran Sanskaar

De vele trotse tantes en nichten

Een spel waarbij de baby wordt 'gekidnapt' en de familieleden geld moeten geven om hem te bevrijden.

Er werden steeds meer en meer hapjes uitgedeeld. Dat ben ik al gewoon van hen. Hoe meer eten, hoe beter. Daarna konden we nog aanschuiven bij het buffet. Deze keer zonder vlees of kip want het is ook traditie om tot 3 dagen voor dit ritueel vegetarisch te eten. Ook op de dag van de sanskaar wordt er nog vegetarisch gegeten. Ik had toch een beetje bang om eten op te scheppen omdat het meestal heel pikant is. Gelukkig was dat deze keer niet het geval en kon ik eens genieten van lekker Surinaams eten. Ook op deze dag weer goed gezondigd!

Nog een bedankje voor onze komst. Typische Surinaamse versnaperingen.

De namiddag was dan weer vol gepland met de voorbereidingen voor het inrichten van de zorgklas. We maakten een plattegrond van de klas en werkten zo enkele ideeën uit die we de komende week zullen voorleggen aan de juf. Hopelijk gaat ze akkoord met ons plan en kunnen we er zo snel mogelijk invliegen!

Dikke kus

xxxxxxx