woensdag 13 april 2016

Dag 68: Dossiers, dossiers en nog eens dossiers

Woensdag 13 april 2016

Lieve lezers,

Ik besloot deze morgen maar met de taxi naar de NSBS te vertrekken. Het regende al de hele ochtend dus ik had absoluut geen zin om kletsnat aan te komen op stage en weer kletsnat thuis te komen. Regenen… Wat zeg ik… Het viel met bakken uit de lucht! Gelukkig heb ik een app op mijn gsm geïnstalleerd om een taxi te contacteren want met zo’n regenweer krijg je moeilijk een taxi te pakken. Iedereen wilt immers droog op het werk geraken. Ik ook!

Mijn laptop draait overuren en ik ben het toch stilaan beu om achter het scherm te plakken. Jammer genoeg gaat het meestal niet anders omdat ik zowel op schoolvlak als op privévlak mijn laptop nodig heb. Op stage ben ik volop bezig met dossiers in orde te maken. Niet enkel voor de enquêtes van de SOOS, maar ook dossiers voor de AOB-studenten en de leerlingen van de Louis Brailleschool. Hier kruipt veel werk in en af en toe weet ik dus niet meer waar mijn hoofd staat. De persoonlijke gesprekken die ik ga voeren met de leerlingen staat nu volledig op punt. Volgende week probeer ik hiermee te starten. Het zullen persoonlijke gesprekken worden om meer te achterhalen over de thuissituatie, het zelfbeeld, school en vrije tijd. Het zullen geen gemakkelijke gesprekken worden aangezien niet iedereen een vlotte babbelaar is en bovendien ook omdat het niet altijd eenvoudig is een serieus gesprek te voeren met een jong kind. Hopelijk loopt dit van een leien dakje en duiken er geen problemen op. Samen met een andere stagiaire heb ik dit opgestart omdat het ons opviel dat niet iedereen weet wat voor kinderen het zijn. Niet iedereen is op de hoogte van bepaalde problematieken. Tevens is het ook handig voor de toekomstige stagiaires die stage zullen lopen op de NSBS. Door de dossiers in te kijken, kunnen zij zich al een duidelijker beeld vormen over de kinderen en kunnen ze hun professioneel handelen afstemmen op de leerling. Het is belangrijk om bepaalde aspecten van hun leven te weten om op maat van het kind te kunnen werken. Melissa en ik hebben een goed gesprek gehad om de samenwerking goed te laten verlopen. We hebben duidelijke afspraken gemaakt over hoe de gesprekken in hun werk zullen gaan. We hadden beiden een inbreng over de vragen die gesteld zullen worden en we hebben met elkaar afgestemd wie welke leerling uit de klas zal halen. Een goede manier van teamgericht werken aangezien dit een van de competenties is die ik zal moeten bewijzen op het einde van mijn stage.

Verder ben ik nog aan de slag gegaan met het opstarten van andere dossiers. Dossiers voor de AOB-leerlingen. De AOB-verantwoordelijke had mij gevraagd een overzichtelijk document, met een duidelijke structuur, op te stellen om de gegevens van de leerlingen in te noteren. Ik help natuurlijk waar ik kan dus ik ben blij dat ik haar hiermee tevreden kan maken. De gesprekken zal ik niet zelf voeren aangezien ik anders teveel hooi op mijn vork neem. Ik zit nu al erg krap met de tijd dus dit erbij doen is niet meer haalbaar. Ik vind het fijn dat collega’s weten dat ze op mij kunnen rekenen om taken uit te voeren. Dit is ook een vorm van teamgericht werken aangezien alles in overleg gebeurt en we elkaar helpen waar dit nodig is.


Na een tijdje wachten op de taxi was ik uiteindelijk terug thuis geraakt. Het was een drukke, maar productieve dag. De tijd vloog voorbij en ik had zelfs te weinig tijd om alles af te maken. Dat worden nog meer overuren voor mijn laptop! Ik besloot even te bekomen van deze productieve dag door te skypen. Ik doe mijn best om met iedereen zoveel mogelijk contact te houden, maar dat is ook niet altijd even gemakkelijk door het uurverschil! Het gezegde luidt gelukkig: alles is mogelijk!

Ja ja papa.. het is toch gelukt voor een foto eh :D

Om de rest van de namiddag op te vullen, deed ik wat huishoudelijke taken in plaats van een dutje te doen. Wassen, strijken, eten voorbereiden,… allemaal dingen die natuurlijk moeten gebeuren. De was konden we opnieuw doen aangezien de propere was helemaal naar ontsmettingsmiddel rook. Dit komt omdat de was ophing in het washok waar we de gewonde hond hadden gevonden. Het washok moest uiteraard ontsmet worden, maar de geur is blijkbaar nog niet weg. Dan maar een ‘wasdraad’ verzinnen om de was te laten drogen!


Dikke kus

xxxxxxxx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten