Sara In Suriname: Dag 74: Kunstwerken maken met kleine kunstenaars

Dinsdag 19 april 2016

Lieve lezers,

Geen al te goed begin van de dag want ik was weer opgestaan met een blaasontsteking en bovendien ook veel last van mijn nieren. Het ging echt mijn dag niet worden dus besloot ik op voorhand om het rustig aan te doen op mijn stage. Mevrouw Hanenberg kwam mijn lokaal ingewandeld en vroeg hoe het met me ging en wat mijn planning zou zijn voor deze dag. Ik zei dat ik normaal op dinsdag individuele begeleiding geef, maar dat ik het rustig aan zou doen. Ze begreep me gelukkig volkomen. Ik kan dus wel stellen dat ik de eerste twee uren niet veel had gedaan... Met een andere stagiaire in overleg gegaan over de individuele gesprekken en uiteindelijk kwam het schoolhoofd binnen om even een praatje met ons te slaan. "Even" was het niet want ze heeft een dik uur binnen gezeten om te praten over het internaat van B. Eén van de leerlingen van de zorgklas. In Suriname worden veel kinderen met een beperking afgestoten door de moeder. Bij B. is dit net zo en hij verblijft na de schooluren en in het weekend in het internaat. Juf J. heeft een uur binnen gezeten, zoals ik eerder al had vermeld. er werd een uur gepraat over dat B. eigenlijk niet thuis hoort op het internaat omdat het een internaat is voor kinderen met HIV. Bovendien is het internaat absoluut niet meer in goede staat en van een goede hygiëne is ook geen sprake. Het internaat is veel te klein voor de vele kinderen die daar verblijven. De NSBS stelt zich ook de vraag of B. wel effectief een bed heeft om in te slapen. Er zijn nog veel meer negatieve dingen om te vertellen over het internaat, maar door hierover te vertellen wordt er uiteraard niets veranderd aan de situatie. Jammer genoeg!

Na de speeltijd besloot ik aan de slag te gaan met C. Toen ik naar de klas wandelde, kwam ik op het idee om de volledige klas te betrekken bij de opdracht. Het is belangrijk dat een kind leert om samen te spelen of een opdracht te maken met andere kinderen. Door enkel individueel bezig te zijn, gaat hij dit natuurlijk niet leren. De juf van de klas vond het een goed idee dat ik dit wou doen en ze was ook heel geïnteresseerd in wat ik precies ging doen. Ze zei onmiddellijk dat ze mee zou komen om te kijken omdat de op deze manier ook dingen van mij kon bijleren. Ik had weer een leuke knutselactiviteit voorzien, maar ik probeer hier wel afwisseling in te brengen wat betreft de materialen. Deze keer koos ik voor een wc-rolletje. Ik knipte strookjes tot op de helft van het wc-rolletje zodat er een soort ster zou ontstaan. Het was de bedoeling dat de leerlingen dit in de verf zouden steken en stempelen op een groot vel papier. Het resultaat zou dan lijken op vuurwerk. Na wat meer uitleg over de opdracht en het oefenen van de handelingen konden de kinderen aan de slag. Ze mochten allemaal rond het vel papier zitten en er een groot kunstwerk van maken. Het doel van deze opdracht was het verder ontwikkelen van de fijne motoriek en ook samen aan de slag gaan.

Eerst met het wc-rolletje in de verf

C. ruikt altijd aan de verf met als gevolg...

En stempelen maar!

Een handje helpen...

De handen verven en afdrukken maken, Plezier tot en met!

Handen vol en gezicht ook :D

Het werkstuk afmaken met de namen van mijn kleine kunstenaars!

Het resultaat mag er zijn! Een mooi kunstwerk om op te hangen in de nieuwe zorgklas.

Er was nog wat tijd over dus had ik het idee om nog verder te gaan met de verf. Ze hingen toch al helemaal onder dus nu konden we er nog een beetje van profiteren om hen samen iets te laten doen. Een andere stagiaire had het idee om te verven op muziek. Op vakgebieden is hier dus het vak beeld (knutselen) en muziek aan elkaar gekoppeld. Ze moesten luisteren naar muziek en met het ritme van de muziek meebewegen met de verfborstel. Hierdoor werd er gebruik gemaakt van de fijne motoriek, namelijk het schilderen. De muziek verschild qua snelheid. Hun inlevingsvermogen wordt hierdoor op de proef gesteld. Het duurde even voordat de leerlingen de opdracht door hadden, maar met wat hulp hier en daar konden ze uiteindelijk zelfstandig op het ritme mee bewegen. Een leuk zicht als je hen zo bezig ziet!