Dag 42 + dag 43: Lekker smullen en spelen met de kids

Donderdag 17 maart 2016 en vrijdag 18 maart 2016

Lieve lezers,

Na het snijden van vele ajuinen, look, pepers,… was het de dag erna tijd om te smullen van al het lekkers en te genieten van de spelende kinderen. Uiteraard moest e rook gewerkt worden want het was ook de dag van de SOOS. Ik heb nog veel werk met het afnemen van de enquêtes dus ook dit moest gedaan worden. Bij aankomst op de NSBS vloog iedereen er onmiddellijk ik. Ik begon met het afnemen van een enquête en de anderen zorgden ervoor dat het eten verdeeld werd onder bakjes en dat iedereen iets lekkers kreeg. Alle hens aan dek want er werd eten klaargemaakt voor ongeveer 150 personen. De SOOS-dag begint elke donderdag om 09.00u, maar omdat er al heel wat leden toestromen om 08.00u of iets later ging ik al op zoek naar een kandidaat. Gelukkig vond ik snel iemand die even wat tijd voor mij wou vrijmaken. Het was een jonge vrouw die ook al heel wat had meegemaakt. Wegens privacy redenen en beroepsgeheim vertel ik natuurlijk niet wat. Ik kan er wel bij vertellen dat als je sommige verhalen hoort, je hier even stil van wordt en ook niet weet wat je moet antwoorden! Het was een aangenaam gesprek en ik kwam veel van haar te weten. Wat natuurlijk wel de bedoeling is bij het afnemen van deze enquêtes. Daarna werd er mij gevraagd of ik wou helpen met het uitdelen van het eten waardoor ik achteraf ook niet meer de kans heb gekregen om verder te gaan met de leden van de SOOS. Zoals iedereen altijd zegt: beter één dan geen!

Iedereen kreeg als hapje ‘bara’. Een typisch Hindoestaans hapje met een pittig sausje als extraatje! Ik had het al eerder gegeten op het kinderfeestje dus ik herkende het meteen! De vorm is zoals een donut en je kan het op verschillende manieren klaarmaken. Ik kon het vergelijken met het deeg van een smoutebol, maar dan gemaakt met andere kruiden en specerijen. Het was zeer lekker en ik kon er nog wel eentje op! Het zelf maken vergt veel oefening dus dat zal er waarschijnlijk niet van komen!

Ondertussen had iedereen al een bakje met kip, aardappel, kousenband en roti. ‘Roti’ is een plat, ongerezen, Indiaans brood en wordt altijd geserveerd met bijgerechten zoals in dit geval aardappel, kip en kousenband. Je legt alles ertussen, vouwt het toe en eet het op. Een beetje te vergelijken met een wrap. Dit is althans de manier waarop de Europeanen het doen. De gebruikelijke manier is om een stukje af te scheuren van de roti en dit samen met een van de bijgerechten in je mond te steken. Roti wordt dus met de handen gegeten. Hoe vettiger, hoe prettiger laten we het zo zeggen! Echt niets voor mij want ik eet absoluut niet graag met mijn handen. Iedereen keek toen ook raar op omdat iemand aan mes en vork ging vragen. Het antwoorden luidde als volgt: “Nee hoor! Eten met de handen!”. Dan zullen we dat maar doen zeker? Het was nog vrij vroeg (ongeveer 10.00u) dus ik vond het nog niet echt tijd voor een warme maaltijd. De roti daarentegen kon me wel bekoren! Op de NSBS zijn ze het gewoon om rond deze tijd al een warme maaltijd te nuttigen dus iedereen genoot met volle teugen van de vers klaargemaakte Surinaamse maaltijd.

De kinderen hadden terug energie om er volledig tegenaan te gaan. Neen hoor, niet in de klas, maar wel fijn spelen met de stagiaires. Er werd volop rondgelopen en tikkertje gespeeld. Superleuk! Het nadeel? Lopen in de hitte is geen aanrader. Af en toe zocht ik de airco op om daarna terg verder te spelen. Ik vond het een leuke gelegenheid om een groepsfoto te maken van de leerlingen. Dat was andere koek! Iedereen stond al bij elkaar toen ik met C. nog naar het toilet was. Toen C. er uiteindelijk ook bijstond, moest er natuurlijk weer iemand anders naar het toilet. Dus het had een tijdje geduurd voordat ik iedereen bij elkaar had gekregen en ook voordat iedereen stil stond. De resultaten mogen er zeker en vast wezen! Een leuke foto om mee naar huis te nemen als mooie herinnering!

‘s Avonds besloten we om de paasvakantie alvast in te zetten. Een beetje te vroeg want er staat mij maandag nog een paasactiviteit te wachten op de Louis Braille School. Ach waarom ook niet? Dan maar het weekend inzetten met een lekkere cocktail! We waren al vrij vroeg aangekomen in ’T Vat en we hadden er eens goed van geprofiteerd! Een lekkere cocktail en een goede portie frietjes! We genoten van een gezellige babbel en voor we het wisten was het al 23.50u. Toch maar tijd om naar huis te gaan. Eenmaal thuis heeft het nog even geduurd voor we in slaap waren gevallen. We genoten nog na van een gezellig onderonsje en de aangename gesprekken van die avond. Zeker voor herhaling vatbaar!

Onze lieve huisbazin had nog enkele snoepzakken en cadeautjes over van het verjaardagsfeest van haar dochter. Ze vroeg aan ons of wij het konden gebruiken voor de kinderen op de stageplaatsen. Daar zeiden we natuurlijk geen neen tegen! We gingen alles een beetje verder ophalen, maar bleven ook even ‘plakken’. Een baby van zeven weken oud? Daar kon ik niet weggaan zonder hen even te hebben vastgehouden. Wat een schatje! Zo braaf!

Er waren nog 10 snoepzakken over. Charlotte en ik hadden besloten dat de bordjes, waar het snoep op lag, aan de Kennedy Stichting te geven en het snoep aan de leerlingen van de Louis Braille School. De zakjes met paaseieren, die ik al eerder had gemaakt, maakten we terug open en vulden we met extra snoepen. Alles eerlijk verdeeld hoor want ik wil geen ruzie omdat de één een snoepje meer heeft dan de ander!

Ondertussen ben ik ook nog op bezoek geweest in een tattooshop. Ja hoor, jullie velen lezen het goed… Er zal er weer eentje bijkomen of misschien zelfs twee. Wie weet. Alvast mijn excuses aan degenen die het niet zo mooi vinden om als meisje tattoos te hebben :D Het zal een leuke herinnering zijn van de reis naar het verre Zuid-Amerika! De afspraak is vastgelegd op 7 mei, nog even geduld uitoefenen! Spannenddddddddd……

Suri Ink

Dikke kus

xxxxxxxxx